Berichten, Nieuws

Een brief aan…

Lifeocoachleidy

Lieve Joris,

Vandaag mocht ik eindelijk ervoor zorgen dat jouw eigenaren jou beter zouden begrijpen.

Bij aankomst zag ik dat jouw eigenaar al druk bezig was jou stil te krijgen, want je bent goed waaks zo aan het hek. Eenmaal binnen te zijn gestapt liet jouw eigenares jou ook binnen. Ik kan je vertellen, ik kon je niet missen. Er verscheen (ja, jij) een prachtige Cane Corso van zo’n 60kg die luid en duidelijk liet horen dat het zijn terrein was. Ik was alles behalve onder de indruk, want ik zag al aan het hek, dat je een held op sokken was. Zodra ik namelijk een hond zie, ga ik daar mee connecten en voel ik alles al aan. Jammer joh, haha.

Je bleef maar blaffen en vond de tas op tafel maar spannend. Ik benoemde dat jouw eigenaren jou even naar jouw plek moesten sturen en je ging zakken.

Ik vernam dat je als pup zijnde ontzettend ziek bent geweest! Je kon zowat niet meer lopen en had geen energie. Eenmaal hersteld ben je op puppycursus gegaan, maar daar vond je eigenlijk vrij weinig aan. Dit liet je ook goed merken door altijd het tegenovergestelde te doen. Met jou aan de riem lopen was al snel een ding. Op de hondenschool vonden ze het prima, dat jij als pup van 14kg alle kanten op ging, jouw eigenaar dacht hier niet zo over. Want als hij vroeg wat hij moest doen als je 60kg zou wegen, dan was het advies; Snoepjes geven en als dat niet werkte dan moesten ze jou maar aan de oren trekken of jou in de nekvel beetpakken. Absurd gedoe vindt je ook niet? Ik bedoel maar.

Buiten was het goed raak! Je was ontzettend opgefokt en honden die naar jou uitvielen waren de grootste trigger. Laten jouw eigenaren nou uitgerekend 3 honden hebben geregeld die echt onstuimig aan de riem waren. Je reageerde echt overal op! Ze hielden jou nog maar amper en ze waren hier zo klaar mee.

Gelukkig mocht ik hun leren hoe het op een respectvolle manier anders kan. Ik heb zo’n hekel aan domineren, dat werkt averechts. Ondanks dat ik met goede intenties kwam, moest je nog steeds niet veel van mij hebben. Eenmaal aan de wandel vond je mij toch wel leuk worden, want je liep ontspannen door en je hoefde gewoon niet een taak op je te nemen.

Maar naderhand werd ik door je aangevallen… De ene lebber naar de andere, hier een poot en daar een lik. Ik was toch wel leuk he… Ik had je vertrouwen gewonnen en we konden even stevig kroelen. Jouw eigenaren waren erg blij en opgelucht, want je kan dus wel ontspannen mee wandelen en ze zeiden hardop dat je mij volledig had goedgekeurd, nou pak van mijn hart Joris! Haha.

Het leukste deel was toen ik jouw eigenaren aan het werk mocht zetten. Wat een heerlijke sfeer was er en wat was het prachtig te zien hoe jij de uitvallende honden negeerde. Je hebt het misschien niet meegekregen, maar jouw eigenares had een mega grote glimlach, toen ze met 2 vingers aan de riem met jou wandelde en honden passeerde en jouw eigenaar vond het bijzonder op te merken, hoeveel hijzelf met jou kon bereiken. Dit omdat hij inzichten over zijn doen en laten kreeg.

Wat ben jij een leuke schat! De opmerkingen als; ”Daar heb je weer zo’n hond / Dat hoort typisch bij dat ras” zullen verledentijd worden, want jou eigenaren hebben zoveel vertrouwen gekregen, dat ze lekker aan de bak gaan. Zodat ze jou alle rust aan de riem kunnen bieden.

Het gaat je goed en een ander consult help je lekker mee! De consultvideo van jou volgt nog.

Liefs,

Leidy

Geef een reactie