Ik begin rustig, dus laat iedereen zich aan elkaar voorstellen. Een oppervlakkig praatje om het ijs te breken, zij die niet weten dat we heel erg de diepte ingaan.
Sinds kort heb ik mijn persoonlijke coaching een wending gegeven, dit betekend dat ik iemand geheel binnenste buiten haal en alle pijnen en blokkades opzoek en altijd vind, waardoor de persoon die zelf kan doorleven.
Ik geef ze de opdracht 3 punten op te schrijven waar ze in het dagelijks leven tegen aanlopen. Ik raak gevoelige snaren en de eerste vrouw begint te huilen, waarop de volgende vrouw ook huilt en eigenlijk heel het rijtje volgde. Ik hoorde binnen een paar minuten kort waar iedereen zijn blokkade zit, wat maakt dat ze uit balans zijn met zichzelf en honden. Bij iedereen is het begonnen bij een negatieve ervaring, vanuit daar is ervan alles gaan broeien.
Ik spiegel al hun doen en laten en toen was ik aan de beurt… Ik vertel ze een persoonlijk stuk en de tranen die prikken in mijn ogen. Eerste gedachte; ”Wat heerlijk dit, we zijn met zijn alle aan het opruimen en ik doe mee.” Ik huil zo’n 5 minuten en doe al huilend mijn verhaal. Het was de aller eerste keer in jaren dat ik voor een groep mijn tranen liet stromen. Ik ben geen snelle huiler, maar dit had zo moeten zijn. We waren intens met elkaar verbonden en herkende zoveel bij en van elkaar.
Naderhand kwam de fysieke verbinding en kwamen de knuffels en de krachtige complimenten. De kop was eraf en we gingen naar buiten.
Al hetgeen wat was besproken, lieten alle honden onwijs goed aan hun eigenaren zien. Onrust, frustratie, onzekerheid, onmacht, verharding, wantrouwen, angst en noem maar op. Alles wat we als eigenaren niet willen, maar hoe harder je iets niet wil, hoe harder het wel gebeurd. Tijdens de coaching hadden we alles gespiegeld en dat werd dus ook toegepast tijdens het werken met de honden. De eigenaren begrepen zichzelf zoveel beter, waardoor ze wisten wat ze zichzelf en zo dus hond moesten bieden.
Alle vragen die men had, werden door de zelfreflectie dubbel zo hard beantwoord. Iedereen is door een emotionele, maar ó zo’n krachtige achtbaan gegaan.
”Leidy, ik dacht dat ik voor mijn hond kwam, maar je hebt mij wel heel goed laten zien dat ik vast zit. Je hebt mij binnenste buiten gehaald, waardoor ik mijn blokkades eens onder ogen ben gaan zien en aan de slag kan.”
Het was een prachtige cadeau, om zo mijn intense coach week af te ronden! Wat een liefde vandaag. Naast de tranen was er ook veel ruimte voor vreugde.
Oh en voor de deelnemers, jullie zijn mooi en ik ben blij jullie ontmoet te hebben. Jullie gaan het verschil maken voor jullie hond. Waarom? Jullie zijn de confrontatie aangegaan en er is niets sterker en mooiers dan dat. Wil je verandering? Dan begin je bij…