De kracht van grenzen stellen
We leven in een wereld waarin grenzen vaak worden overschreden, zowel fysiek als emotioneel. In een tijd waarin “zelfzorg” een hot topic is, lijkt de essentie van grenzen stellen nog niet goed begrepen te worden. Ik ben niet de enige die verbaasd is over het gebrek aan deze cruciale levensvaardigheid, maar ik ben vastbesloten om dat te veranderen. Laten we het hebben over waarom het zo belangrijk is om grenzen te stellen. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor de mensen en dieren om je heen.
Wat zijn grenzen en waarom zijn ze belangrijk?
Grenzen stellen is niet alleen een kwestie van “nee” zeggen wanneer het moet. Het is een daad van zelfrespect en emotionele hygiëne. Grenzen stellen is de basis voor gezonde relaties, zowel privé als op je werk, en zelfs in de relatie met je hond. Door grenzen te stellen, geef je jezelf ruimte om te groeien en te beschermen, terwijl je anderen duidelijk maakt waar ze wel of niet welkom zijn. Helaas wordt deze cruciale vaardigheid vaak niet onderwezen op school, waar vakken die ik als minder relevant beschouw, de meeste aandacht krijgen. Wat we echt zouden moeten onderwijzen, is hoe we onze grenzen kunnen kennen, respecteren en handhaven.
Grenzen in mijn rol als moeder
Als moeder weet ik hoe belangrijk het is om mijn kind ruimte te geven. Ruimte om zelf keuzes te maken, haar emoties te uiten, en haar eigen grenzen te ontdekken. Tegelijkertijd leert ze respect voor anderen. Wat me echter opvalt, is hoe moeilijk veel volwassenen het vinden om de grenzen van kinderen te respecteren. Ze denken vaak dat ze zonder enige waarschuwing hun lichamelijke ruimte mogen betreden, zonder zelfs maar te vragen of dat gewenst is.
Een voorbeeld uit het dagelijks leven
Gisterenavond gebeurde er iets wat mijn zorgen over grenzen weer duidelijk maakte. Na lange tijd besloot ik om weer eens vroeg te gaan dansen. Als moeder beleef ik dat nu heel anders dan voor het moederschap. Gisteren werd bevestigd dat ik hier geen energie meer van krijg, omdat het moederschap voor mij als thuiskomen voelt. Mijn dochter kwam later aan, en haar tante hield haar vast. Toen gebeurde het: een vrouw kwam zomaar naar mijn dochter toe en begon haar ongevraagd in haar gezicht te aaien.
Hoewel de vrouw het vast goed bedoelde, voelde ik dat mijn dochter haar ruimte nodig had. Mijn dochter kan zich goed verbinden met anderen, maar haar grens moest worden gerespecteerd. Ik haalde haar meteen uit de situatie en trok zonder aarzelen de hand van de vrouw uit haar gezicht. Ze bood direct haar excuses aan. Dit waardeerde ik, maar wat me opviel, was de ontkenning van de vrouw: ze begreep niet waarom dit een grens was. Sommigen zullen dit misschien overdreven vinden, maar als mijn kind nu al leert dat ze ongevraagd aangeraakt mag worden, legt dat geen gezond fundament voor later. Ik zal haar nooit dwingen om iemand de hand te geven of een kus te accepteren als ze dat niet wil.
De relatie met mijn hond: wederzijds respect
Mensen vragen zich vaak af waarom mijn Dobermann zo goed luistert. Het antwoord is simpel: hij weet waar hij aan toe is. Er is wederzijds respect. Hij balanceert altijd tussen overprikkeling en onderprikkeling. Hij is verzadigd in zijn behoeften. En bovenal: ik zorg ervoor dat ik mensen begrens, zodat hij dat niet hoeft te doen. Dit betekent niet dat hij bijt, maar dat hij geen stress hoeft af te schudden wanneer iemand zijn grens overschrijdt. Dit is wederzijds respect in actie, iets wat we vaak missen, zowel met honden als met mensen.
Grenzen voor honden en mensen
Als coach weet ik hoe belangrijk het is om grenzen te stellen voor je hond, net zoals voor jezelf. We zijn altijd met elkaar in interactie, en wanneer we constant de grenzen van anderen overschrijden, kan er geen ruimte zijn voor vertrouwen. Vertrouwen is de sleutel in de relatie met je hond, met je kinderen, en met jezelf. Als we onze grenzen niet respecteren, verdwijnt dat vertrouwen.
Directheid en authenticiteit
Mensen noemen mij vaak super direct, maar mijn directheid is niets meer dan mijn authenticiteit en duidelijkheid. Ik zeg wat ik denk en voel, zonder omwegen. En ik waardeer het wanneer anderen dat ook doen. Er is geen ruimte voor onzekerheid of halfslachtige communicatie als het gaat om respect. Duidelijkheid maakt alles makkelijker, voor mezelf en voor de mensen om me heen. Dit geldt zowel voor honden als voor mensen. Als ik een grens stel, is die niet vaag. Het is duidelijk en helder, zodat iedereen weet waar ze aan toe zijn. Als mensen er toch overheen gaan, dan weten ze dat ook, en mijn mimiek en energie zijn dan vaak genoeg.
Grenzen als kracht
We moeten begrijpen dat grenzen stellen geen egoïstisch gedrag is, maar juist een daad van zelfzorg en zelfliefde. Het beschermt ons tegen uitputting, emotionele leegte en fysiek ongemak. Het creëert een pad voor vooruitgang, waarin we met respect en kracht kunnen groeien, zonder onszelf te verliezen in de behoeften van anderen.
Grenzen zijn geen beperking, maar juist een bevrijding. Ze geven ons de mogelijkheid om onze ruimte te bewaken, terwijl we anderen leren wat voor hen acceptabel is. Het begint bij onszelf. Als we leren om duidelijk en resoluut onze grenzen te stellen, kunnen we een wereld creëren waarin we niet alleen fysiek, maar ook emotioneel en mentaal in onze eigen ruimte kunnen leven. Grenzen zijn geen teken van zwakte, maar van kracht, respect en liefde.
Mijn passie voor het werk met honden
Mijn passie voor mijn werk komt voort uit het verlangen om hondenbezitters weer regie te geven over hun eigen leven. Daarom heb ik mijn methode vastgelegd in het boek In verbinding met je hond. Honden hebben de reis van ons hoofd naar ons hart nodig, en ik help eigenaren om authentiek te zijn en gezonde grenzen te stellen voor hun hond. Het mooiste is om te zien hoe deze grenzen hun hond transformeren. Van chaos naar rust. Het is magisch om te ervaren hoe alles verandert door simpelweg duidelijkheid en respect te brengen.
Wat doe jij om je grenzen te bewaken?
Dus de vraag is: Wat doe jij om je grenzen te bewaken? Welke ruimte maak jij voor jezelf en hoe leer jij anderen deze ruimte te respecteren? Het is tijd om te stoppen met wachten op anderen om onze grenzen te herkennen en beginnen met ze zelf te stellen.