Pippi is (vermoedelijk) in september 2015 geboren in Roemenië als straathond. Na een aantal weken zijn de puppies gevonden door mensen die ze eerst zelf verzorgd hebben. Daarna zijn ze naar een asiel gebracht. In januari 2016 is Pippi naar Nederland gekomen. In opvanggezinnen zijn ze eerst gesocialiseerd en daarna herplaatst. In december 2016 is Pippi, na goede gesprekken en kennismakingen, bij mij gekomen.
Pippi is nu 4 jaar. Vanaf de eerste kennismaking hadden Pip en ik al een klik. Er was al veel met haar getraind, inclusief speuropleiding (blijft tenslotte een jachthond), ze kon ook alleen thuis zijn, kortom een heerlijke hond.
Eind januari 2017 hebben we de eerste negatieve ervaring gehad. We liepen langs de plaatselijke middelbare school, toen er een rotje tussen haar poten werd gegooid. Toen ik daar wat van zei, zijn we een kwartier lang door een grote groep jongens met heel veel vuurwerk belaagd. Uiteindelijk konden we de supermarkt aan de overkant invluchten. Het heeft weken geduurd voordat Pip daarvan hersteld was. Het vervelende is echter wel, dat ze nog steeds een enorme hekel aan kinderen heeft. Die kunnen ook niet bij mij thuiskomen.
In de loop van 2017 en 2018 is Pippi tijdens het wandelen (zij was zelf altijd aangelijnd) in totaal 4x aangevallen door loslopende honden. Fysiek amper schade, maar geestelijk des te meer.
In mijn buurt zijn nauwelijks cursussen of gedragsdeskundigen. Ook bezit ik geen auto en kan ik met Pip (nog) niet met het openbaar vervoer reizen. Ook speelt het financiële aspect mee. Ondertussen heb ik heel veel nuttige tips en adviezen gekregen en ben ik de online training gaan volgen. Daar heb ik heel veel aan gehad. Zeker wat betreft lichaamstaal en het herkennen van allerlei signalen bij de hond zelf. Het vervelende was alleen dat na elke volgende aanval we weer overnieuw konden beginnen…..
Eind 2018 kreeg ik via via de tip om Leidy te gaan volgen op Facebook. Dat heb ik een aantal maanden gedaan en wat ik zag, beviel me heel erg. Toen ben ik gaan sparen voor een balanssessie bij mij thuis. Qua ontwikkeling stonden we stil en ik wist gewoon dat we Leidy nodig hadden. In juli kwam er (redelijk onverwacht) een verhuizing tussendoor. Toen kwamen gelukkig de groepsconsulten en heb ik ons meteen aangemeld.
1 maart was het zover. Het was geweldig! Ik denk dat Leidy’s methode met geen andere methode te vergelijken is. Ze gaat ontzettend liefdevol met zowel mens als hond om en omdat ze jou als persoon gewoon meteen doorziet en begrijpt en daardoor meteen de vinger op de zere plek kan leggen, boek je al heel snel resultaten. Ze is heel erg stimulerend, maar altijd op een liefdevolle manier. Uit alles wat ze doet, spreekt liefde en respect, naar de mens en naar de hond. Geweldig! Ze geeft je nooit het gevoel dat je alles fout doet of dat het jouw schuld is. Ze leert je alleen hoe het werkt bij jou en wat daar het effect van is op je hond. En dat effect zag je al heel snel. Ik vond het een geweldige ervaring en zou het ook aan iedereen aanraden. Ge woon alleen omdat het werkt, bij iedereen en altijd, mits je je wel openstelt en je ook kwetsbaar opstelt. Je moet het zelf willen. En dan zou ik zeggen; wat let je? Deze kans moet je jezelf en je hond gunnen.
Een heel groot voordeel van het groepsconsult vind ik a. de onbekende omgeving en b. de vreemde honden die over het algemeen hetzelfde gedrag vertonen. Dat geeft zoveel extra prikkels en dus een kick als het lukt! Ik vond het een heel bijzondere ervaring en ik ga nu sparen voor een thuisconsult. Visite en vooral met kinderen is het andere probleem waar we nog mee wostelen.
???????????????????????? ???????? ???? ????????????????????
We hebben zoveel geleerd en leren elke dag bij.
Het eerste grote verschil wat ik merkte, is het effect van in totale rust vertrekken. Dat dat zoveel verschil maakt! Ongelooflijk! Tevens merk ik dat Pip daardoor veel meer ontspannen wandelt en ik dus ook.
Daardoor ervaar ik veel minder stress, wat het nog weer meer ontspannen maakt. Uitvallen naar fietsers, auto’s en voetgangers zonder hond komt nauwelijks nog voor. Mensen met andere honden op een redelijk afstand passeren gaat heel goed. In 80% van de gevallen negeert ze ze helemaal. Op dezelfde weg passeren gaat beter. Ze blijft niet meer zo in haar gedrag “hangen”zeg maar. Maar daar werken we elke dag aan.
Wat ik ook heb gemerkt, is dat we sinds we het consult hebben gehad, ze ook meer en langere wandelingen wil gaan maken. Dat wilde ze na de verhuizing niet meer. En sinds ik weer beter ter been ben, gaan we op ontdekkingstocht door Franeker en dat gaat heel goed!
Ontzettend bedankt voor wat je ons geleerd hebt!