Laat ik vooropstellen, dat ik op al mijn klanten trots ben. Trots omdat ze de stap hebben durven nemen om hulp aan mij te vragen en te aanvaarden. Hulp vragen lijkt zo makkelijk, maar is het ook weer niet. Veelal gaan er gedachtes aan vooraf als; ”Wat zou de ander wel niet van mij denken? Ik heb gefaald, want ik kan niet met mijn honden lopen etc.” Als je die gedachtes eens achterwege laat, dan zal je zien hoe makkelijk het kan zijn.
Ik zal jullie eens vertellen. Bij iedere mail die ik lees denk ik alleen maar; ”Stoer en dapper dat er hulp wordt gevraagd aan mij. Ik zie ernaar uit te helpen” Meer niet! Ik heb echt een hekel aan mensen die vooroordelen. De reden dat ik de mails pas 1 a 2 dagen van te voren lees, is omdat ik geen beeld of idee van iemand wil krijgen en er al op afstand mee wil connecten. De mails zijn vaak heel persoonlijk en emotioneel en zoals jullie weten ben ik heel hooggevoelig. Ik voel mij er beter bij om pas te resoneren als ik op consult ben en pas recent de info heb. Indien er urgente dingen staan verneem ik dat altijd.
Deze stoere vrouw op de foto is Christel. Moeder van 2 kinderen en eigenares van 3 honden, waarvan 1 nog een puppy en de oudste Max de Bernersennen 11 jaar is en de jongste Zivah een Boerboel van 4.
Vorig jaar had Christel mij al gemaild, nu kan je misschien denken. Vorig jaar al gemaild en nu pas een consult? Zo moet je het absoluut niet zien en laat staan denken. Vorig jaar heeft Christel dus al haar eerste stap gemaakt. Mij vragen voor hulp en meer informatie inwinnen. In haar 2de mail dit jaar kwam goed naar voren hoe graag ze een betere leider voor haar roedel wil zijn, omdat ze er alleen niet uitkwam. Bij haar paarden weet ze hoe het moet, maar bij haar honden vond ze het toch veel lastiger. Dan zit er maar één ding op en zal je moeten worden gespiegeld.
Van de 100% komen
50% hondeneigenaren die een trauma hebben ervaren met hun hond
25% hondeneigenaren die al heel veel hulp hebben gehad, maar geen verschil hebben ervaren en vastlopen
%15 hondeneigenaren die dachten dat de opvoeding wel makkelijk zou gaan, maar het toch niet zo bleek
5% hondeneigenaren die zelf honden trainen of een hondenuitlaat hebben
5% hondeneigenaren die nog nooit een hond hebben gehad en al gelijk een goede basis willen leggen, om te voorkomen dat het misgaat
De klanten met trauma’s stijgt er met kop bovenuit en dat is meer dan oké, want in deze percentages duid ik niet aan wie het dus wel en niet goed doen. Daar gaat het niet om, het gaat mij erom dat er dus heel veel gelijkgestemde zijn in de hondeneigenaren wereld. Iedereen heeft weleens iets naars meegemaakt of lang uit onwetendheid gehandeld. Alleen niet iedereen kan trauma’s loslaten en maakt zo van zijn eigen angsten zijn eigen vuilkuil of kan patronen uit onwetendheid alleen doorbreken.
Zo is Zivah eens bij de dierenarts verkeerd afgelezen en verdedigde zij zichzelf. Sindsdien was het raak bij vreemde mensen. Die mochten niet meer in haar buurt komen en Christel erkende dat haar angst daar een grote rol in speelde. Daarbij heeft Christel al vaker op de grond gelegen, want haar 80kg zware Boerboel was een hele beproeving aan de riem en de Berner deed mee om het meedoen.
Christel haar doel was dat ze met de buggy in rust ontspannen kan wandelen en dat langs andere honden. Dat doel leek onmogelijk, maar jullie zien wat Christel in 1 uurtje heeft bereikt en dat zelfs met de riemen om haar middel. Al dit omdat ze na haar eerste stap de tweede nam. Dat was worden gespiegeld en zo door haar honden heel veel over haarzelf ging leren. Te bedenken dat ze niet ontspannen met één hond kon lopen, met een halve slipketting liep en iedere hond ontweek.
Hoe haar ervaring was zal ze zelf nog met jullie delen, maar ik sluit hem af waar ik ben begonnen, ik ben trots op mijn klant Christel.