❌❌❌ AMSTERDAM, BEDANKT…❌❌❌
Goedemorgen!
Hier sta ik dan. Bere trots en gelukkig.
Als je mijn 24uurs verlagen leest, dan zie je wat meer van mijn leven met Rayo en Vida en weet je dat ik gelukkig in de liefde ben.
Mijn liefde woont in het buitenland en als hij er is, dan is het één groot (leerzaam) feest! We vinden het leuk om in verschillende hotels te overnachten. We blijven er dan 2 nachten en gaan dan weer naar een andere stad en hotel. Rayo en Vida, die gaan dan uiteraard mee. Als je met mij omgaat krijg je hun er niet direct bij (ik ben en blijf selectief), maar ik zal nooit mijn agenda aanpassen voor een ander als het om mijn honden gaat. Ze zijn mijn prioriteiten en voor hun ga ik door het vuur. Verder, heb ik natuurlijk geen honden genomen om ze thuis te laten en alles.
Deze dagen zaten we in het Kimton de Witt hotel en echt mensen dit is een hotel met een hart voor dieren. Welk ras doet er voor hen niet toe. Zolang je hond de kamer maar niet sloopt en zindelijk is, zijn ze welkom. Ik moest wennen aan het hotelleven, want poeh, wat een mensen en prikkels. Momenteel zit ik in een persoonlijke ontwikkelingsfase, met dat ik energieën heel sterk aanvoel en oud zeer aan het opruimen ben. Rayo en Vida krijgen dat altijd mee.
Ik ben iemand die haar eigen persoonlijke ruimte nodig heeft en in hotel met smalle gangen en liften kun je dat natuurlijk vergeten. Rayo en Vida dragen dan een muilkorf, want ik kan ze op zulke momenten niet voldoende leiderschap bieden. Is dit erg? Ga heen hoor. Alles behalve. Ik straal altijd heel veel zelfvertrouwen uit als ik met ze loop en mensen kijken toch vaak eerst naar de eigenaar en dan pas naar de hond. Ik heb deze dagen hier zo relaxed rondgelopen. Wildvreemde mensen konden gewoon naar ons toe lopen, iedereen kon de lift uit en instappen en niemand week op een negatieve manier voor ons. Dit kan ook zonder muilkorf hoor, alleen moet ik dan super bewust blijven van mijn leiderschap, dat is lastig voor iemand die hooggevoelig is en dagen heeft dat ze prikkels minder snel kan filteren. De mensen hier keken met bewondering naar ons en deden niet panisch of neerbuigend. Rayo en Vida volgen super goed en dat ziet er mooi uit.
Ik zoek altijd de natuur op om te wandelen, omdat ik daar gelukkig van word, maar vergeet dat. Als je midden in de stad gevestigd zit, dan mag je blij zijn als je een stukje gras ziet. Ik beken wel dat het leuk en tof is om door de stad van Amsterdam te lopen ’s avonds laat. Ik dwing dat wel een beetje mijn persoonlijke ruimte af. Rayo en Vida krijgen dan heel de riem aan lengte, dit kan omdat ze niet tegen mensen opdringen en trekken hehe.
Ik zag altijd op tegen het wandelen in de stad, maar dat is na deze dagen echt al anders. Ik blijf mezelf altijd uitdagen en ontwikkelen en Rayo en Vida doen het fantastisch als we weg zijn. Ze slaan enkel waaks aan en verder nog nooit klachten ik een hotel over ze gehad. Ik maak het personeel enkel duidelijk dat ze de kamer niet mogen betreden zonder mijn aanwezigheid. De camera staat geïnstalleerd, dus indien er nood is, dan ben ik er natuurlijk.
De komende dagen gaan we nog een paar hotels af en daar zie ik nu naar uit. Mijn prikkels worden niet mijn beperkingen, maar mijn uitdagingen.
Ik leer van mijn honden en dat is een godsgeschenk.