Aller eerst, op een consult veroordeel ik iemand nooit en ten nimmer over zijn keuzes. Iedereen die mij laat komen, toont al aan er niet uit te komen en heeft hulp aanvaard. Wie ben ik dan om de les te lezen? No way! Als je in een vicieuze cirkel zit, helpt het alleen als ik empathisch en spiegelend optreed. Dat gezegd te hebben nu het volgende.
Als ik iets zorgelijk vind, is als ik verneem dat een hond in huis geen eigen plek heeft.
Een eigen plek voor een hond is van essentieel belang! Wanneer een hond in huis geen eigen plek heeft, zal het letterlijk in huis zijn plek niet kennen. Een eigen plek is de persoonlijke zone van de hond, waar je als eigenaar je hond met rust dient te laten. Ik ben dan ook nooit gecharmeerd van mensen die hun jonge of oudere kinderen op de plek van hun hond laten liggen. Het oogt grappig, onschuldig en leuk, maar dat is het niet. Door dit soort beelden krijgen mensen een verkeerd beeld. Als de hond zijn grens zou aangeven (nippen, grommen, bijten), zal de hond fout zijn geweest. Omgekeerde wereld en enkel een grote fout van de eigenaar.
Net zoals als mensen hebben wij ook eigen plekken nodig. In de trein zitten we allemaal op een eigen stoel en in huis hebben we een eigen bed etc.
Een eigen plek bieden aan je hond creëert rust, duidelijkheid en veiligheid. Als jouw hond niet op zijn plek blijft, zal je ervoor moeten zorgen dat die zijn plek fijn en vertrouwd gaat vinden en jij als eigenaar zal zeer consequent moeten blijven. Echter, als jouw hond in de bench tekeer gaat, zoek dan eens uit wat hem/haar triggert. Ik heb de bench enkel bij Vida gebruikt, omdat Rayo anders niet zijn rust kreeg. Vida was en is nog steeds lekker druk en energiek. Met 6 maanden was Vida er niet meer content mee. Ik heb de bench weggedaan! De buren klaagde en ik wilde geen gestreste hond, een deurtje open houden was bij haar niet voldoende. Vida liet mij goed weten dat ze opgesloten zitten niet meer fijn vond. Ik heb direct een eigen plek in huis gecreëerd. Ze sloopte ook, maar door goede intensieve, ontspannen en mentale wandelingen was dat vrijwel direct gestopt.
Mijn honden hebben 5 plekken in huis.
• 1 in de woonkamer
• 1 in de slaapkamer
• 1 in mijn praktijkkamer
• 2 op beiden balkons
Veel? Nee! Want wat krijg ik hiervoor terug? Ik kan ze altijd duidelijkheid en veiligheid geven. Ze hoeven mijn ruimtes niet op te vullen (je voorkomt hiermee territoriaal gedrag) en kunnen altijd een rustige plek opzoeken. Mijn honden bepalen zelf waar en wanneer. Soms ben ik een hond in huis “kwijt” en zie ik dat er 1 of beiden heerlijk een nog rustigere plek hebben opgezocht. Daar geniet ik van!
Deze foto maakte ik zojuist. Iedere week worden de dekens van mijn honden gewassen. Vida vind de stofzuiger onprettig, doordat ik haar hoger heb geplaatst en haar plek fijn wil houden, doet de externe prikkel haar niets. Lees de behoeftes van je hond goed af en doe daar per direct wat mee.
Kortom mensen, geef je hond een eigen plek!
