Lieve Rayo,
Van de week lag ik in bed en had ik een nachtmerrie. In deze nachtmerrie was je overleden. Ik was niet volledig bij bewustzijn, maar ik hoorde mezelf hardop huilen. Eenmaal echt wakker, voelde ik tranen op mijn wangen. Gelukkig was het maar een stomme nachtmerrie. Nu kijk ik naar jou en is jouw jarige dag aangebroken en lig je tevreden te snurken met Vida…
Rayo, je bent het aller mooiste geschenk wat in mijn leven is gekomen. Iedere dag was ik aan het overleven en besefte ik mij al snel dat ik jou niet alles kon geven. Mijn anorexia zat in de weg. Al jaren leefde ik met haar en kon ik doen wat ik wilde. Het enige wat ik kon was mijn verslaving voeden. Ik kickte op mijn hartslag van 35 slagen per minuut, de kilo’s die eraf vlogen, de dagen dat ik niet at en de vele uren die ik dwangmatig had hardgelopen. Diep van binnen wist ik wat ik nodig had. Ik had onvoorwaardelijke liefde nodig van een dier. Ik voelde mij nergens meer veilig en kon ook niet thuis komen bij mezelf. Ik was mezelf zoek!
Je kwam helaas, voor jou, in een cruciale fase op mijn levenspad. Ik merkte dat mijn anorexia ontzettend veel invloed op mij had, wat ik ook op jou begon te projecteren. Ik was humeurig en kon snel boos op je worden. Onredelijk als de pest. Alles was mij teveel geworden. Ook vond ik het ontzettend lastig om jou te zien aankomen en jou te voeden. Je schommelde geregeld in gewicht en dat was dat dag dat het niet meer zo langer kon. Door jou, kreeg ik voor het eerst, het besef na 9 jaar strijd dat ik mijn anorexia de baas moest worden of beter gezegd, ik moest mezelf leren omarmen en de verantwoordelijkheid nemen. Je was ziek, ondervoed en met 4 weken en 1.8kg was jouw bestaan niet zeker. Iemand moest er voor jou zijn! Voor het eerst nam ik mijn verantwoordelijkheid. Ik zorgde voor jou, jij mijn inmiddels grote gezonde vent. Ik kreeg een taak in mijn leven. Een taak die mijn leven compleet veranderde. Ik moest ervoor zorgen dat je alles zou krijgen wat je nodig had. Alle energie die ik had, gaf ik aan jou, maar dat was te weinig en daar moest verandering in komen. Ik beloofde je al snel trouw dat ik voor je zou vechten.
Lieve Rayo, alles wat ik jou gaf, was bij nader inzien een hele grote boodschap en spiegel. Ik moest namelijk niet alleen voor jou zorgen, maar ook voor mezelf.
Door mijn labiele jaren had je de verkeerde taak gekregen. Je begon mij te beschermen. Je viel uit, nipte en vreemde mensen waren echt niet welkom in huis. Ik durfde dat ook niet meer, want je was zo onvoorspelbaar en ook al begon ik door te krijgen hoe en wat, het voelde niet meer fijn. Ik begreep totaal niet waarom je zo was geworden. Ik had je gesocialiseerd, je had een puppycursus gehad en ik nam je echt overal mee naar toe.
De periode was aangebroken dat ik aan mezelf moest werken, om ervoor te zorgen dat ik stabiel werd en de rollen liefdevol omgedraaid zouden worden. Samen gingen we iedere week 1,5 uur heen en 1,5 uur terug met de trein en bus naar mijn coach. Je kroop altijd tegen mij aan en bood mij ontzettend veel liefde en troost. Ik was broos en verzwakt, maar jij was de geen die mijn beetje kracht verdubbelde, waardoor ik aan mezelf kon gaan werken.
Na veel coaching kwam ik steeds meer tot mezelf. Ik kon weer lief voor mezelf zijn en mijn onzekerheid werd mijn kracht. Al het oude zeer kreeg een plek en ik werd weer zacht. Ik werd bewust gemaakt van mijn eigen doen en laten. Jaren heb ik letterlijk en figuurlijk moeten overleven en moest ik weer vanuit een veilig perspectief leren leven. Nadat mijn mindset weer in balans was, kon ik doorgaan naar de tweede ronde. Dat was leren eten en niet meer braken. Ik wist dat ik mezelf goed moest voeden, zodat ik niet zou verzwakken.
Ik kan mij nog zo goed herinneren dat ik met een vriend door de stad liep en jouw muilkorf afdeed en zei; “Het is niet meer nodig, let maar op ik ga dit gewoon even doen.” Vol trots liepen we door de menigte. Je viel niet meer uit, liep relaxed mee en dat was de dag dat onze band tot zijn recht kwam. Je kon op mij terugvallen en op mij vertrouwen. Hoe vaak mensen wel niet hebben gezegd;”Je moet met een stalen slipketting die hond van je aanpakken, dat zal ‘m leren.” Wanneer mensen dat soort onzin uitkraamde nam ik ze al direct niet meer serieus. Als ik iets nooit heb toegepast is dat harde hand, is mij wel overkomen en dat is zoals je gelukkig niet weet lieve Rayo, absoluut niet fijn! Het is doodeng als iemand je hardhandig aanpakt en wil overmeesteren. Enfin, ook het binnen laten komen van vreemde mensen is tot op de dag van vandaag geen probleem meer.
We kwamen zo in balans dat we Vida verwelkomde. We werden met zijn drieën een eenheid. Mensen in de buurt stelde steeds vaker vragen hoe ik zo ontspannen met jullie kon lopen. Vol trots zei ik dan dat het samenhangt met mijn energie en mindset. Op den duur ben ik mensen in de buurt gaan helpen en ging je soms met mij mee. Ik wist nog niet hoe ik het vorm moest geven, maar één ding wist ik wel Rayo, ik wilde hetgeen wat ik met jou heb bereikt doorgeven aan anderen mensen, zodat ze zouden zien en ervaren hoe je op een liefdevolle manier in verbinding kan komen met je hond. Zo is, door jou Rayo, de Leidy methode ontstaan.
Mooie Rayo, je bent vandaag 7 jaar geworden. Je bent de beste studie geweest (en nog) die ik mij maar kan wensen. Als ik jou niet had was ik er simpelweg niet meer geweest. Jij werd de geen waarvoor ik ging strijden, waardoor ik mijn angsten overwon. Ik heb al zoveel van jou mogen leren. Door jou ben ik zelfbewust en zelfverzekerd geworden. Geen compliment weegt op tegen jouw stabiliteit. Wat ben ik blij dat ik altijd dicht bij mezelf ben gebleven, jou nooit heb opgegeven of heb herplaatst. Met veel liefde, geduld en ontzettend veel zelfreflectie heb ik jou leren begrijpen. Wat ben ik dankbaar dat ik door jou nu andere mensen mag helpen. Je bent mijn alles en doet mij beseffen dat ik weer leef. Samen met Vida geven jullie ontzettend veel kleur aan mijn leven. Beiden hebben we voor alles wat we nu hebben gestreden. Het is een eer dat met jou te hebben gevoerd. Op naar nog veel meer mooie, stabiele en leerzame jaren.
Hiephiephoera!
Lieve Rayo, ik hou van jou.
????❤️