‘???????? ???????????????? ???????????? ????????????????’
Dat is vaak de gedachte die mensen hebben alvorens ze beseffen wat er allemaal komt kijken bij het hebben van een hond. De aanschaf van een hond varieert van gratis tot een paar duizend euro. Dit hangt allemaal samen met verschillende elementen. Hoe is de hond bij je terechtgekomen? Waar heb je de hond vandaan gehaald? Heeft de hond een stamboom of komt hij van marktplaats?
In feite maakt het mij niet zoveel uit hoeveel euro’s je uitgeeft voor de aanschaf van een hond. Wat mij wel uitmaakt, is de gedachte die je erop nahoudt. Mensen houden de aanschafkosten graag laag, zodat ze het niet te veel in hun portomonee voelen. Egoïstisch? Naief? Gierig? Je kunt het labelen zoals je wilt. Het komt er hoe dan ook op neer dat er te veel mensen zijn die denken dat de aanschaf en de maandelijkse zak met voer de enige kosten zijn in de levensloop van je hond. Bij deze even een wake up call: geloof niet in deze illusie. Jouw hond heeft meer nodig dan dat!
Men denkt dat dierenasielen alleen vol zitten met honden die gedragsproblemen hebben. Voor een groot deel komt dit ook overeen met de realiteit, maar er zitten helaas ook heel veel oudere honden. Waarom? Omdat mensen het vertikken zorg te dragen voor hun oude dier. Hoe is dat toch mogelijk? Ik vraag me dit even hardop af. Oudere dieren krijgen nou eenmaal gebreken, net zoals wij mensen dat krijgen. Ik vind dit met recht de meest schrijnende gevallen, omdat deze dieren vaak prima handelbaar zijn, maar vanwege oplopende kosten letterlijk aan de kant worden gezet. Jarenlang hebben ze mogen genieten van een warm huis en zijn ze onderdeel geweest van een gezin en dan plotseling verdwijnen ze in een asielhok. Daar waar alle honden super gefrustreerd raken, alsmaar onder spanning staan, er veel te weinig uitkomen, bij verkeerde nieuwe baasjes komen, niet voldoende tijd een aandacht krijgen en niet zichzelf kunnen zijn. Dit is nog maar een kleine opsomming van de pijnlijke realiteit van veel dieren.
Omdat ik de verantwoordelijkheid draag over mijn honden als eigenaar, heb ik met mezelf en mijn honden één belangrijke afspraak gemaakt. Deze afspraak luidt: wat er ook gebeurt, ik ga voor jullie door het vuur! Dit is mijn plicht, om in liefde op deze manier voor hen te zorgen. Deze mindset heb ik altijd gehad en zal ik ook altijd hooghouden. Nu hoor ik natuurlijk mensen denken, maar wat als je het geld er niet voor hebt om alle kosten te dekken? Laat ik daarin ook direct duidelijk zijn, ook ik heb die fases gekend. Echter, alsnog is het mijn verantwoordelijkheid om alles te geven aan de dieren die ik heb gekozen te onderhouden. Zo heb ik zelf ook in periodes geld moeten lenen bij anderen om ervoor te zorgen dat ik de gemaakte kosten kon dekken. Natuurlijk, dit voelt vervelend, dat begrijp ik ook, maar jouw ego mag niet in de weg staan wanneer het gaat om de gezondheid van je hond! Dat staat als een paal boven water! Al zou ik 10 bijbaantjes moeten nemen om alles rond te breien, dan zou ik dat nog doen. Alles draait om het nemen van je verantwoordelijkheid als eigenaar.
Want wees even heel eerlijk naar jezelf, iedere hondeneigenaar mag toch in zijn handjes knijpen wanneer je zo’n trouwe vriend in je leven hebt? Eentje die je nooit zal verlaten, je nooit zal veroordelen en je altijd onvoorwaardelijke steun en liefde geeft. Een unieke eigenschap die je zelden bij onze eigen menssoort terugziet, dus laten we dit vooral ook inzien, koesteren en eren. Daar waar wij als mensen steken laten vallen, vullen dieren ons aan vanuit hun onvoorwaardelijke liefde. Dit is onder andere ook terug te zien bij mensen die buiten de maatschappij vallen, om welke reden dan ook. Zij zijn vaak enorm gebaad bij de relatie met een dier.
Ik ben met recht een hele trotse hondeneigenares. Ik heb veel meegemaakt met mijn honden en in het bijzonder met de oudste van alweer 9 jaar. Je ziet hem hier op tafel staan. Doordat ik altijd zorg heb gedragen voor zijn gezondheid, heb ik een hele goede intuïtie ontwikkeld en is dat de rode draad geworden. Als ik bij een dierenarst kom, dan weten ze dat ik kennis heb en me ook niet snel iets laat aanpraten. Ik noem het aanpraten, omdat ik niet een eigenares ben die alles wat ze zeggen gelooft of ondoordacht aanneemt. Dit heeft niets met ego of dwarsliggen te maken, maar met hetgeen mijn dier mij aangeeft. Het kan dus buiten hun behandelplan vallen. Uiteraard praten we er dan ook gewoon rustig over, zo ook vandaag.
De behandelend arts wilde graag dat ik Rayo even muikorfde, omdat ze op een gevoelige plek bij hem moest komen en ze geen risico wilde nemen. Ook al weten de bekende dierartsen dat hij nooit een vlieg kwaad doet, ik vind het belangrijk dat ik inspeel op haar gemoedstoestand. Daar waar spanning is, is altijd kans op onverwachte situaties en daar draag ik dan zorg voor. Rayo heeft al jaren actieve kankercellen en heeft al twee kankergezwellen bij zijn oog gehad. Sinds een paar maanden is het gezwel voor de derde keer teruggekomen en tot op heden niet meer weggegaan. Ik zag gisteren voor het eerst dat deze na een tijdje iets was gegroeid. Gisteren zei mijn gevoel ‘nu moet je langsgaan’. Ik wilde dat er een biotop gemaakt zou worden, maar de cellen waren bij de afnamen nihil. De arts wilde deze opsturen, maar mijn gevoel gaf iets anders aan. Mijn advies: luister altijd naar je gevoel, het is je beste graadmeter. Ik heb de arts dan ook duidelijk gemaakt dat ik wil dat het gezwel zo snel mogelijk wordt weggehaald. Onnodig lang wachten is voor mij in deze situatie niet nodig. Ik weet wat er nodig is en dus handel ik daar direct naar. De arts stemde ermee in en binnen zeer korte tijd ontvang ik van hen een terugkoppeling of de behandeling daar zal plaatsvinden of dat we worden doorverwezen naar een specialist. Altijd wanneer ik bij de dierenarst vandaan kom, dan ben ik blij dat mijn gevoel altijd goed zit en ik onder de hondeneigenaren val die echt zorg draagt voor hun hond.
Wat ik met dit verhaal duidelijk wil maken, is dat je je niet moet verkijken op de aanschaf van een hond. Ze zijn voor veel mensen enkel leuk als ze zich perfect gedragen en gezond blijven, totdat ze gedragsproblemen krijgen of ziek worden. Dan krijg je een nare kant van mensen te zien, wat ervoor zorgt dat er bijtincidenten komen, honden hele stressvolle wandelingen krijgen met alle gevolgen van dien en dat honden op latere leeftijd in een asiel komen. Wat zou jij willen als je een hond was? Retorische vraag, maar wel één om onder de aandacht te brengen.
Liefs,
Leidy
