Er zijn 2 mannen in mijn buurt die van niets iets hebben gemaakt en altijd op pad zijn met hun kleine hondje. Deze man zie ik vaker fietsen en het valt mij altijd op dat er geen interactie met deze man word gezocht. Dat raakt mij enorm! Omdat deze man er “anders” uit ziet, is hij geen aandacht waard? Gaat er bij mij niet in!
Zo is er een man die vrijwilligerswerk voor de gemeente doet en altijd alle milieu natuurklusjes doet. Ik zie altijd hoe mensen hem passeren. Ik zag hem werken en heb een blok chocolade uit de keuken gepakt, die ik altijd in huis heb voor bezoek en ben naar hem toe gegaan. Hij was wat overvallen en wist niet hoe te reageren. Ik zei hem dat ik het waardeer hoe hij altijd alles zo netjes onderhoud. Later ging ik weer terug en vernam ik hoe slim deze man was en hoeveel hij mij over boten kon vertellen. Nu, iedere keer dat we elkaar zien groeten we elkaar even!
Betreft deze man, ik smelt altijd helemaal weg als ik deze man met zijn fantastische zelfgemaakte fietskar en zijn zalige hond zie. Zijn hond die overal mee naar toe gaat. Deze hond hoeft nooit naast de fiets mee te rennen, maar als een echte captain staat hij aan boord.
Ik hoorde het hem nog tegen zijn hondje zeggen: “Wel blijven zitten hoor.” Hoe mooi is dat, dat iemand die iedere dag zijn hondje meeneemt, dit nog even duidelijk naar zijn hondje benoemd, raap mij op. Noem het hooggevoelig of overdreven, maar nee zo ben ik. Ik geniet heel erg van vreemde mensen die buiten de maatschappij vallen, want die weten waar het nog echt omdraait, dat is de onvoorwaardelijke liefde van een hond!
Meneer, bedankt voor uw aanwezigheid, ik geniet altijd enorm van jullie 2! Ik heb jullie op zijn minst een warme glimlach kunnen schenken en de volgende keer ga ik vragen hoe je die kar zo creatief hebt gemaakt ?
Zullen we samen de wereld een stukje mooier maken en eens meer omkijken naar mensen die aan de zijlijn staan?
OPEN JE OGEN EN VERBIND!